Recensie Mieke: De bewaring van Yael van der Wouden

Een roman in drie delen, met het korte verhaal Het adres van Marga Minco als fundament.

De bewaring★★★★

‘Spannend, schokkend, en hartverscheurend.’ Joanna Quinn

Verrassend, zinderend en beklemmend.’ Rachel Joyce.

‘Ontroerend, verontrustend en diep sensueel.’ Tracy Chevalier.

Zelden las ik zoveel geroeptoeter op de binnenflappen van een boek. Geen van die namen zei me iets, ze doen me bepaald on-Nederlands aan. En dat klopt, want De bewaring verscheen eerst in het Engels. Al voor het boek uitkwam was er een hype gaande en werd er gevochten om de rechten. In ons land waren de reacties zuinig: ‘vet aangezet’, ‘sentimenteel’, maar Yael van der Wouden kon iedereen uitlachen toen ze met haar debuut op de shortlist van de Booker Prize terechtkwam. Als eerste Nederlandse auteur ooit! Ze won hem niet, maar toch.

De roman gaat over een huis op het platteland in de buurt van Zwolle waar Isabel in haar eentje woont. Het is 1961. Isabel, een humorloze stijve jonge vrouw, krijgt de vriendin van haar broer, Eva, een tijd te logeren. Iemand die meteen haar weerzin opwekt. ‘Irritatie over de strakke naden van haar jurk, haar donkere haarwortels, haar geverfde wenkbrauwen. Hoe gênant, dacht ze, als je slechte uitvoering zo duidelijk zichtbaar is.’

Dan gaat er juist wat gebeuren, natuurlijk. En ja hoor, de ontluikende en later zinderende liefde tussen die twee vormt de hoofdmoot van deze roman.

Symbool is de peer die de cover siert. Maar De bewaring gaat óók over het onrecht dat de Nederlandse Joden is aangedaan. Hoe hun huizen en spullen na de oorlog ingepikt waren. Het verhaal ‘Het adres’ van Marga Minco wordt niet voor niks in het nawoord het fundament van deze roman genoemd. Veel Nederlanders kennen deze gruwelijke geschiedenis, maar het kan zijn dat hij voor Amerikanen nieuw is, en dat daar het verschil in appreciatie vandaan komt. Het voelt een beetje alsof het thema er met de haren is bijgesleept maar het kan niet anders of het is voor de schrijfster, zelf van Joodse afkomst, een beladen onderwerp.

En dan is er ook nog een mysterie: op de eerste bladzijde vindt Isabel een scherf van een chic bord in de tuin, er verdwijnen lepeltjes, en van wie zijn toch de initialen die aan de onderkant van de secretaire zijn gekrast? Het wordt allemaal opgelost en alles komt ook nog een soort van goed. Dat vinden Amerikanen fijn: een happy end.

Ik las het met plezier maar de hype is schromelijk overdreven.

Uitgeverij Chaos, vertaling Fannah Palmer en Roos van de Wardt 304 blz. € 24,50 (e-boek €12,99)