Column Bert Kranenbarg: Lieve stad

Wat ik nou toch heb meegemaakt! … Ik was in Parijs, maar herkende het nauwelijks. Op wegen waar normaal gesproken auto’s links en rechts om je heen scheuren was het nu rustig. Er was volop ruimte voor voetgangers en fietsers. Op straat zag je veel politie, maar al die agenten waren aardig en vriendelijk.

Ging je naar een wedstrijd, dan werd je door vrolijke vrijwilligers de weg gewezen. Je kwam in een korte rij terecht voor een grondige controle, maar daar morde niemand over. Je mocht al snel verder naar het terrein rond het stadion en dan had je alle tijd om je plek op te zoeken, nadat je eerst je fles had gevuld bij de gratis waterpunten. Eenmaal op de tribune zaten sportliefhebbers uit alle landen door elkaar heen in een heel vriendschappelijke sfeer. Bij beachvolleybal, bij waterpolo, bij atletiek.

En ook op de terrassen, in de cafés en restaurants waren de Fransen on-Frans vriendelijk. Ik was even bang dat het aan mij lag, dat ik de stad die mij zo lief is, bekeek door een te roze zonnebril. Maar ik hoorde het van iedereen die tijdens de Olympische Spelen in Parijs is geweest.

Wie het allemaal gemist heeft, krijgt vanaf woensdag een herkansing. Dan beginnen de Paralympische Spelen. Het zou zomaar kunnen zijn dat de stad dan nóg liever is. Ik zou zeggen: grijp je kans!

Bert Kranenbarg wisselt zijn column af met Joris Linssen. Deze column staat in de NCRV-gids van week 34/35. Bent u geen abonnee, maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden

Bert Kranenbarg presenteert Bert op 5 ✑ Reageren? bert@www.ncrvgids.nl