Herman van Veen: ‘Het spelen houdt me jong’

Herman van Veen wordt tachtig jaar. Hij viert dat onder meer met een feestelijke theatertournee in binnen- en buitenland. Onderweg volgden camera’s hem voor de driedelige documentaire ‘Herman van Veen 80!’

Wat is er precies te zien in de documentaire?

“Dat weet ik nog niet; ik ben denk ik net zo nieuwsgierig als u. Zover ik heb begrepen is de montage in volle gang. Ik heb wel al een blokje gezien met opnamen die in Parijs zijn gemaakt. Dat heeft me ontroerd. Ik zie mezelf nooit zo van de achterkant, behalve dan in de spiegels van chique liften, maar zelden flanerend over een boulevard.” Parijs maakte ook deel uit van de feestelijke theatertournee. Van Veen trad er afgelopen januari twee dagen achter elkaar op in het Théatre des Champs-Élysées en daar was de camera dus bij.

Welke van uw naasten komen in de documentaire aan het woord?

“Voor zover ik weet zijn dat in ieder geval mijn dochters Anne en Babette, mijn levenspartner Gaëtane en gitarist Edith Leerkes, met wie ik al een half leven lang onderweg ben. Verder nog andere collega’s, vrienden en vooral ook publiek. Wat zij in die gesprekken zoal over mij zeggen, weet ik nu dus nog niet.”

Wat hoopt u dat de documentaire de kijker vooral zal tonen?

“Ik hoop vooral dat hij laat zien wat er allemaal komt kijken bij optreden. De kleine dingen tussen de coulissen, het knippen en het plakken van al die gesprokkelde zinnen, de spanning die er altijd is. Ik hoop dat de documentaire zal tonen dat ik niets alleen doe. Dat iedereen in dit vak van elkaar afhankelijk is, elkaar nodig heeft. De belichters, de toneelmeesters, de mensen die het geluid doen, de fysio’s, collega’s, muzikanten, de jongedames en meneren die ervoor zorgen dat ik weet wanneer ik waar moet zijn.”

Het hele interview leest u in de NCRV-gids van week 10. Bent u geen abonnee, maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden.

Tekst: Ernest Marx